خط قرمز
هوای قلب من بارانی و سرد
نگاه خسته ام می بارد ازدرد
به دنبال دوای درد خویشم
بگویید عشق من آید به پیشم
ولی عشقم به من میگوید هرگز
برو دورت کشیدم خط قرمز
دلم رنجیده شد از دست یارم
به او گفتم که او را دوست دارم
به چشمانم دلبرانه او نظر کرد
چه ساده از منو قلبم گذر کرد
غرورم را برای او شکستم
به او گفتم که اورا می پرستم
اگر یک لحظه از من دور گردی
اگر روزی روی و بر نگردی
منو این قلب بی کس با که باشیم
در این دنیا به امید چه باشیم
نگاه شرمسارش روی من شد
مسیر گام هایش سوی من شد
ز چشم هر دومان شد اشک جاری
نگاهم می کند با بی قراری
بخندیدم گرفتم اورا در آغوش
تمام دردهایم شد فراموش